Mbi 100 banka ndërkombëtare që përdornin skemën e optimizimit fiskal po hetohen nga prokurorët e Këlnit, Frankfurtit dhe Mynihut. Në 15 vitet e fundit mendohet të kenë shkaktuar një humbje prej 55.2 miliardë eurosh në arkën shtetërore të vendeve si Gjermania, Franca, Danimarka, Belgjika dhe Italia, shkruan Il Sole24ore.
Mashtrimi i blerjes dhe shitjes së aksioneve menaxhoheshin kryesisht nga instituti londinez i kreditimit.
Lista e 125 bankave që përdorën skemën e njohur si “cum-ex” është botuar në një raport prej 830 faqesh nga Komisioni i Hetimeve të Bundestagut gjerman, e publikuar në qershor të vitit të kaluar. Do të jenë gjykatësit gjermanë ata që do përcaktojnë se cila nga këto banka ka përdorur skemën e optimizimit fiskal për të shmangur tatimin
Monitor publikon listën e bankave, duke filluar nga Deutsche Bank në Dresdner, e deri tek BBayerische Landesbank. Më pas spikasin emrat e rëndësishëm francezë, si BNP Paribas, Credit Agricole dhe Societe General. Holandezët me Ing dhe ABN Amro, zviceranët me UBS-në, Credit Suisse, Pictet dhe Oddo & Cie, anglezët me HSBC dhe Barclays, institucionet e mëdha amerikane si Banka e Amerikës, Citibank, Goldman Sachs, JP Morgan, Merrill Lynch, Morgan Stanley.
Dhe së fundmi, kësaj liste iu bashkua edhe dega e Bankës Danske në Estoni dhe HypoVereinsbank nga grupit Unicredit. Kësaj liste i mungon banka spanjolle Santander, përfshirja e së cilës në këtë skemë mashtrimi u zbulua pasi ajo ishte bërë publike.
Që prej viteve 2000, bankat dhe agjentët e tjerë filluan të shisnin dhe të blinin sasi të mëdha aksionesh midis tyre dhe nëpërmjet një strukturimi të synuar të transaksioneve, ata arritën që të përfitonin dyfishin apo edhe një vlerë më të lartë të tatimit në burim, të cilat në fakt u paguan një herë të vetme. Në këtë mënyrë, bankat rrisnin fitimet e tyre. Që nga viti 2006, janë dokumentuar rastet në të cilat transaksionet u ofrohen subjekteve institucionale dhe personave fizikë me vlerë të lartë neto. Të gjitha në kurriz të taksapaguesve.
Data 6 prill e vitit 2006, njihet nga mediat gjermane si data e fillimit të mashtrimit më të madh fiskal në Europë. Atë ditë, disa bankierë të HypoVereinsbank i prezantuan manjatit gjerman, Rafael Roth, në banesën e tij në Kurfürstendamm në Berlin, një investim në dukje i krijuar vetëm për klientët më të pasur, “Ultra High Net Worth Individuals”.Në apartamentin në katin e 22-të, të kryeqytetit gjerman, bankierët i shpjegojnë z. Roth se nga ky investim ai mund të marrë kthime dyshifrore, pa më të voglin rrezik.
Emri i kësaj skeme ishte: Cum Ex. Në vitin 2007, Parlamenti gjerman filloi të dyshonte diçka rreth rimbursimeve tatimore të kërkuara për shitjen e aksioneve dhe e ndali këtë gjë nëpërmjet bankave kombëtare. Por gjërat nuk shkuan siç shpresonte qeveria gjermane, sepse transaksionet u menaxhuan nga bankat e huaja. Shumë institucione kreditimi arritën deri aty sa të rrisnin edhe përdorimin e skemës fiskale pas ndryshimit të ligjit. Në vitin 2011 Ministria e Financave u përpoq të ndalojë më tej abuzimet e mundshme të skemave të mashtrimit të njohura si “cum-ex”.
Në nëntor të 2012, rreth 60 punonjës policie, inspektorë tatimorë dhe gjykatës filluan hetimin në zyrat e HypoVereinsbank. Ky hetim i cili nisi në 2012, konsiderohet edhe si një prej hetimeve më cilësorë.
