Nga Fitim Zekthi
Po bisedoja me nje mikun tim pak dite me pare, ish minister dhe aktivist i forte i foltores. Ishte dita kur u hodh shorti i Champions League. E pyeta e pe shortin? Bayern do kaloje lehte i thashe ndersa Liverpool e ka me te veshtire i thashe. Jo tha nuk e pashe.
E pyeta a sheh futboll apo…? Me tha “vallaj rralle.” Pastaj biseda, qe mbeti te futbolli prej meje shkoi tek kalceto.
I thashe qe, ti e di, e kam shume qejf dhe do luajme sonte ne 23 00 me ….dhe i permenda çunat (ca i njeh ai). Me pa i habitur dhe me tha: ore si ia ben qe ke kete qetesi, qe arrin te perqendrohesh, te flasesh dhe luash futboll. Une, me tha ai, nuk mundem fare po fareeee dhe e ngriti zerin. Jam aq i tensionuar, aq i perfshire, aq i ngarkuar emocionalisht me keto qe po ndodhin ne politike, ne PD, sa nuk me ze vendi, nuk kam asnje lloj qetësie, jam gati i kontraktuar …
I thashe qe je i majte, une jam i djathte, jam konservator. Te majtet e kane gjithcka politike, per ta nuk ka asgje pertej politikes, per ta politika eshte vete ekzistenca, per ta ne politike mund te behet gjithcka sepse ajo eshte si te thuash zgjidhja fundore, ajo ofron zgjidhjen e gjithckaje. Prandaj e majta eshte tmerr dhe ka prodhuar ato regjime dhe krime historike. Per ne te djathtet, per konservatoret ekziston familja, prinderit, gruaja, femijet, miqte, futbolli, martesa, vdekja, i afermi, i semuri dhe padyshim detyrat fetare etj. Politika eshte thjesht nje gje, nje nga keto madje nga ato te voglat. U merzit por jemi miq dhe e kaloi me nje “…mire e ke ashtu duhet…”
