Nga Albert AVDULI
Shënim në ditë të nxehtë, por me mendje të ftohtë
Faktikisht, por jo rastësisht, unë jam në grupin e atyre anëtarëve të Këshillit Kombëtar të PD-së me një kohë të gjatë në përbërje të tij. Shpesh i zgjedhur, por edhe i kooptuar si kryetar bashkie apo edhe kryetar i PD-së në degë lokale.
Gara e fundit për këtë strukturë ka ngjallur shumë diskutime nga emra me kontribute, por edhe me ambicie.
Normale që të aspirojnë, po aq e pritshme edhe mos përmbushja e çdo objektivi.
Me keqardhje konstatoj se pakënaqësia e disave është shndërruar në një betejë të vrazhdë brenda nesh duke anatemuar emra të përveçëm.
Disa prej emrave që kanë pretendime i njoh personalisht dhe kam vlerësim maximal për çfarë përbëjnë si persona publik dhe posaçërisht si zonja apo zotërinj me kontribute pa ekuivoke për këtë forcë politike.
Unë jam me gjykim të mesëm në trajtimin e politikës së madhe, por nuk jam aspak modest kur flitet për procedura dhe norma statuore brenda grupimit tonë.
Unë jam demokrat sa çdo tjetër në trupën 80 mijëshe të antarësisë aktive dhe si i tillë ndihem i barabartë me cilindo.
Nga kjo barazi dhe lirshmëri, ditën që doli lista e kandidatëve për këtë forum drejtues, reagova publikisht duke shprehur vlerësimin tim për emrat e përfshirë në garë, por edhe evidentimin e mungesës së boll emrave të tjerë me kontribute të spikatura në 31 vite pluralizëm.
Mungesa vura re edhe kur u shpall lista fituese, por gjithmonë ka patur, gjithmonë do të ketë.
Nuk ka lista të përkora, madje e vetmja listë e mirë është ajo që nis me emrin tim. Kjo është aksiomë e garave.
Sigurisht që do të mungonin emra sepse Partia Demokratike ka një armatë të madhe në përbërje të saj.
Kjo parti është vlerë dhe krijim kombëtar dhe në dejet e saj ka shumë flukse origjinash, brezash, mendimesh, perceptimesh, strategjish dhe interesash sigurisht.
Mbi gjithçka në këtë parti spikat tharmi kapriçioz gjenetik.
Po ndal tek përcaktimi “kapriçioz”:
Në strukturat e kësaj partie spikasin individualitete, por nuk duhet harruar se çdo aktivist brenda këtyre radhëve, ndihet dhe është po aq i rëndësishëm sa i pari i së tërës.
Ndaj janë në këtë subjekt sepse rreshti i vret, kornizat i thyejnë…
Atëherë kujt duhet t’i bindemi për mos ta lënë veten në kaos?
Statuti mbetet rregullatori i ecurisë.
Statuti…. E pra, kjo bibël apo kuran ka interpretët e saj, ku rolin kryesor e ka Sekretari i Përgjithshëm.
A është i përkryer? Jo, nuk është i tillë. Kurrë, askush në atë pozicion nuk ka qenë perfekt, por këtu duhet të ndalim.
A duhet të bëjmë kritika? Jam idhtar i mendimeve dhe opinioneve të hapura, por me argument.
Vërej se inati shpesh na verbon dhe turremi me gjithfarë epitetesh e përcaktorësh duke kaluar veten nga egoist në egocentrist.
Në rreshtat e mëposhtëm do doja mirëkuptim më të gjerë nga personalja.
Faktikisht, shkruaj këtë sepse nuk dua t’më etiketoni si servil, rrahës shpatullash apo yesman.
Nuk më ngjisin këto nofka sepse kam rendur në çdo degë ku jam ngarkuar të punoj që nga themelimi i PD-së e deri më sot dhe kurrë nuk kam qenë në listën e kandidatëve për deputet as kur drejtonte Azem Hajdari, Sali Berisha, Eduart Selami, Tritan Shehu, prapë Sali Berisha e tashmë Lulzim Basha.
Kurrë nuk kam qenë zv.ministër, drejtor i përgjithshëm, këshilltar në bashki a nuk di çfarë tituj të tjerë, por ama në terren kam qenë nga Tropoja në Sarandë. U zgjata me këtë paragraf se dua të ndal te rasti i Sekretarit të Përgjithshëm dhe mos të nxitoheni të shkruani se po i rregulloj kostumin Gazit…
Tashmë kemi targetuar Gazmend Bardhin si djallin e zi në PD dhe harrojmë se ky djalosh ka prodhuar mijëra fletë formati akuza dhe denoncime për realitetin dhe aktorët qeverisës.
Po, është ky Bardhi, Sekretar i Përgjithshëm që drejtoi fushatën në një zonë të kontrolluar rreptësisht nga krimi dhe e përballoi me kosto, por denjësisht, bardhësisht.
Ne mund të meremi gjatë dhe të kryqëzojmë Bashën e Bardhin bashkë me të, por po harrojmë kauzën dhe objektivin e forcës ku aderojmë.
Mund të shkruhet shumë nga ky këndvështrim dhe secili mund të shtoj, mund të heqi, por nuk po zgjatem sepse kam në dorë një shkrim për borxhet që po na zhyt qeveria, për kasaphanën ku ndodhen qytetet, për krimin, për trafikun, për uzurpimin e çdo gjëje publike, për pagat që janë zhvlerësuar, për çmimet e karburanteve, ushqimeve, arratisjen e të rinjve.
Këto doja të shkruaja, por edhe të mbështes deputetin socialist, Petro Koçi që vuri alarmin se financat publike po i menaxhon krimi i organizuar.
Epilog:
Në këto rrethana dhe për të kënaqur një nga vijuesit e listës së këshillit kombëtar (as nuk e di kush është), i drejtohem Sekretarit të Përgjithshëm të PDSH-së, Z.Gazmend Bardhi që nëse e gjykon, në çdo kohë le të zhvendosi emrin tim dhe të vijë emri në radhë.
Është deklaratë e sinqertë dhe veç në bindjen time, sikurse mbetem në të njëjtin përkushtim.
