Transformim
Unë jam reaksioni i së përjetuarës
me dëshirë ja jap kujtimet të shkruarës
n’kërkim të vërtetës e të hulumtuarës
n’pafajësinë e së dlirës dhe të harruarës
Mendime, që n’këto vargje mua më përndjekin
t’ju a them njerëzve dhe shpirtin t’ju a prekin
E di, që të pakët janë ata që do i lexojnë
mbase dhe më të pakët ata që do i kuptojnë
Por premisa nuk është që mëkatarëve tu flas
anipse kan nevojë me mirësi t’i spërkas
Fjalët në rrjedhjen ujëvarës së kulluar
njerëzve me vlerë u ngelet për t’i çmuar
Në fëmijëri e drejta dikur mbizotëronte
të paprekur nga dogmat, larg’ në horizonte
Të paprekur nga mizoria e shoqërisë së diktatit
e qeshura dhe loja n’pafajësin e habitatit
Një ëndërr për të gjithë, që atë moshë kan kujtuar
një balsam për shpirtrat largë valëve harruar
Një lulishte paradisi mes të barabartëve në qeshje
që me kalimin e kohës ësht’ kthyer në ngërdheshje
Ku humbën ndër vite këto virtyte fëmijërie
ç’na transformoj kaq keq në qënie pabesie
dhe kur kujtojmë se e gjejmë diku t’vërtetën
zejmë kokën me duar dhe kërkojmë helmetën
Lexoj për plotboshatisjen e shpirtit dhe vetvetes
n’çorbën gatuar, servirur ndryshkut t’gavetës
Lexoj dhe postime të shumë pseudopsikologëve
n’llumin javor, n’fund fjalën kardiologëve
Lexoj dhe ndjesitë përkatëse të shkrimtarëve
kondratiktorë secili në të përjetuarën binarëve
E vërteta gjithmonë fshehur interpretimit
pas interesit t’rradhës dhe shpirtit gjat’ degradimit
Mbase jam i rëndë, n’vlerësimin e vlerave
mbase vij nga një kohë, përtej këtyre dherave
dhe në qoftë se s’jam vërtetë i mirëfilltë
ju lutem m’tregoni ju dashurinë e ndjesitë
Helidon Keku
