Nga Erges Eskiu
Ka gjithmone nje kohe dhe nje moment ku çdo ekzibicion propagandistik qe te besh, çdo makiavelizem qe te prodhosh, çdo diversion qe te artikulosh, çdo perpjekje e jotja, te jete nje konsumim i panevojshem energjie dhe dinjiteti.Pra, ka nje moment ne jete ku duhet edhe te pranosh se mund te jesh gabim, ka nje moment se jo çdo gje qe thua dhe ben eshte e drejte dhe te tjeret jane gabim.
Kuptohet kur gjendja jote mendore eshte ne kufijte e normes dhe nuk ka kaluar ende ne delirin e madheshtise.Eshte momenti ku duhet te pranosh verdiktin e shumices pasi edhe Ti mund te jesh gabim, ose me sakte shumica qe te kundershton nuk jane ne gabim.
Eshte koha kur duhet te lesh egon menjane dhe te pranosh se ke gabuar ose qe ajo qe Ti mbron eshte tashme absolutisht e pambrojtshme. -Nese kur te kapin ne gabim hutohesh, fillon skuqesh, humbet perqendrimin, te ngecin fjalet, ben sulm personal, kalon ne nonsens logjik, kupton se gjendja te ka dale jashte kontrollit dhe eshte veshtire per ta mbledhur situaten atehere pse nuk ndalesh?! Per shkak te nevojes per te shpetuar prej kurthit qe vete ke ngritur mberrin ne nje ç’organizim mendor.
Ti e shikon shume mire gjithçka qe po ndodhe me ty, e ndjen tensionin tend ne rritje, skuqjen e fytyres, rrahjet e shpejta te zemres, marrjen e frymes, nuk e ke pare prej kohesh veten ne kete gjendje dhe vazhdon me perpjekje te deshperuara si nje “lojtar kumari” me shpresen se heren tjeter do te dalesh fitimtar, por gjithçka eshte kunder teje dhe kjo ben qe te mberrish ne gjendje shoku mendor, te cilen e ke te pamundur ta menaxhosh.
Eshte e pamundur te menaxhohet pasi Ti vete e di se kritika qe po merr, balle per balle, mbare syve te publikut eshte e drejte dhe gjithe vemendja popullore shkon kunder teje. Atehere çfare te pengon te ndalesh dhe te pranosh se ke gabuar?
Çfare frike te ka bllokuar per te pranuar realitetin?A ia vlen te jetosh duke humbur dinjitetin dhe lirine?Cila eshte ajo gje qe te koston me shume se vete dinjitetin tend?Ku djalli te ka kapur e per çfare te ka marre peng?
Miqesisht, “avokat i djallit”, per mua vleresoj dhe besoj se liria dhe dinjiteti personal eshte me e shtrenjte se gjithefare pushteti politik dhe ekonomik.