Nga Erl KODRA
Dhurata për Edi Ramën erdhi nga nëntoka. Ashtu, e vrazhdë, e frikshme, ajo gllabroi jetë njerëzore. Jetë. Jetë. Jetë shqiptarësh.
Nuk e di nëse Edi Rama u zgjua nga termeti apo nga zilja e telefonit, por me siguri ai nuk ia ka krisur vrapit për të dalë nga bunkeri. Sipas disa informacionecve të rezervuara, shtëpia-bunker e Surrelit i reziston edhe bombave, por Durrësi dhe Tirana janë diçka tjetër. Se çka janë, do ta kuptoni më vonë.
Rojet e Bunkerit i mprehën shqisat, ndërsa Edi Rama po përpiqet të marrë veten pas tronditjes së parë. Disa minuta më vonë, ai fillon telefonatat me të besuarit e tij. Durrësi është katastrofa më e fundit në planet, ndërsa Tirana shpëtoi edhe kësaj here. Mendja e Edit fillon të lëvizë; por ai ka nevojë për një dozë të fortë për të mposhtur dridhjet e pavullnetshme. Vetëm kështu mendja e tij funksionon e çliruar nga makthet e betejave të liga. Duhet improvizim, strategji, luftë e ashpër, cinizëm, fjalor i pasur, krahmarrje, zhytje, suspansa, mizanskena, mrroklla. Ai i ka të gjitha këto.
Edi Rama nuk po e merr veten. Kjo gjendje nuk ka lidhje me katastrofën e Durrësit dhe Thumanës, por me dhuratën që i erdhi papritur nga nëntoka, në ditët e tij më të zeza. Varka e Ferrit ia bëhu natën në derë, bash në kohën kur anija e tij po mbytej.
Hidhu Edi Rama, kape çastin!
Ti shquhesh për improvizime, sidomos kur është fjala për pallate, kulla, blloqe banimi, dollarë, euro, dhe sidomos përqindje. Ed 20-përqindshi është emri yt i dytë.
24 kilometër nga Bunkeri i Surrelit shtrihet vepra më madhështore e Edi Ramës. Tirana me një milion shqiptarë sapo është zgjuar nga gjumi tragjik. Benzi i Zi rrëshqet si bollë e zezë për të kapur Varkën e Ferrit. Tani Edi është në super formë. Mendja e tij po përpunon strategjinë e betejës;
Tani do ta shihni se kush është Edi Rama! I am the King.
“Unë do ta marrë dhimbjen dhe tmerrin e ketij populli mosmirënjohës, do ta paketoj në formë tulle prej betoni. Tulla, kulla, bulla, euro, dollar, bullar. Kështu, shqiptarët do t’i hutoj përsëri, sepse unë jam Zoti mbi tokë.”
Edi lëkundet në kthesa, këmbët e gjata i dridhen, duart nuk i binden. Dhurata e nëntokës është e madhe, e jashtëzakonshme, e papritur, madhështore. Huuuuh!
“Miliarda euro për t’u larë, miliarda për t’u fituar. Shifrat do të shkojnë me nëntë zero.”
I vjen t’i telefonojë Lulzim Bashës. T’ia plasë me zë triumfues fjalët:
“Artist, ta futa!
I am the King!”
“Asnjë zog kurve nuk do të ketë më bythë të më flasë për Reformën në Drejtësi, për SPAK e BKH, për negociata me BE, për PPP-të, për Teatrin Kombëtar, për Unazën e Re, për trafik droge, për vjedhje votash, për oligarkë dhe kriminelë.
Unë jam lajmëtari, shpëtimtari, e vërteta dhe jeta.
I am the King!
I am Edi Rama”
Shënim:
Në terma afatshkurtër do të përballeni me dhunë verbale dhe agresion permanent. Do të censurohet gjithçka, madje nuk do mundeni as të qani hallet. Lejohet të merrni frymë, të dëgjoni dhe të paguani qetësisht. Për të tjerat kujdeset Edi Rama. Sipas stilit të tij, kuptohet.
Lejohet edhe të vdisni për shkaqe natyrore, përshembull nga termeti, i ftohti dhe skamja.
Nuk lejohen mendimet politike. Politikën e zëvëndëson Mbreti Ediot.
Natën e mirë.
