(Fjala ime gjate Ceremonise se Mireseardhjes, organizuar nga Fakulteti i Ekonomise)
“Pershendetje te dashur studente te vitit pare!
Fillimisht, me lejoni te prezantohem. Une quhem Kristian Kina, student i deges Informatike- Ekonomike. Ne zgjedhjet akademike te vitit 2016, jam zgjedhur Kryetar i Studenteve ne Senatin Akademik, te Universitetit te Tiranes.
Jam i nderuar ta nis fjalen pershendetese sot dhe t’ju uroj te gjitheve vetem suksese e mbaresi ne kete mision kaq te gjate e sublim.
Me lejoni ta nis fjalen me nje shprehje te Jul Cezarit, qe thote:” Suksesi nuk kerkon shpjegime. Deshtimi nuk i pranon justifikimet”
Ashtu si ju tani, para 5 vitesh dhe une isha plot me dyshime: A do tja dilja dot mbane? A do te mundja, qe krejt i vetem ne Tirane, ti mbyllja studimet me sukses ? Do filloja justifikimet apo do ecja perpara?
Eshte tashme nje fakt qe shumica e njerezve heqin dore qe ne pengesen e pare.Edhe disa qe s’heqin dore tek e para, heqin tek e dyta. Nderkohe qe e vetmja menyre qe te keni sukses ne nje nisme, eshte te pranoni faktin se pengesa do kete gjithmone. I tille eshte realiteti. Zgjedhja e vetme ne ato caste eshte te perballemi me te, dhe jo te dorezohemi. Ka shume peshkaqene ne bote, por nese ke vendosur se ti do te notosh, duhet te dish te perballesh dhe me ta. Mos iu shmangni veshtiresive! Jane pikerisht ato qe na rrisin !
Sot nis endrra juaj …
Por sot me shume se kurre, ju duhet te dini se ai qe dorezohet, nuk fiton kurre! Shoqeria i dashuron fituesit dhe nuk ka kohe per humbesit!
Mund edhe te deshtoni ne disa nisma tuajat por sic ka thene dhe Nelson Mandela: ” Mos me gjykoni per suksesin qe kam arritur. Me gjykoni nga sa here jam rrezuar dhe sa here jam ringritur!”
Reniet e perkohshme jane thjesht shkalle suksesi. Pershtatuni me suksesin dhe ai do t’ju vizitoje kur s’e prisni. Kohet e veshtira nuk zgjasin, njerezit e forte PO.
Askush nuk tha qe do te jete nje beteje e lehte, por asnje sukses ne jete nuk vjen lehteshem.
Ju keni shume rruge per te bere, po ashtu si edhe une, por une e di, dhe ju e dini, qe cdo situate ka per te qene nje mesim qe duhet ta mesoni dhe nje rreze drite qe do tju shpjere atje ku ju jeni destinuar te shkoni.
Mos mendoni qe te korrat ti merrni qe sot.Sot duhet te mendoni vetem cfare fare te mbillni.
Investoni tek vetja juaj cdo dite, me qellim qe cdo dite, ju te jeni me te mire se nje dite para. Angazhohuni maksimalisht ne procesin mesimor, por mos harroni se shkolla eshte shumeçka, por jo gjithcka. Angazhoni veten tuaj ne cdo talent tjeter te mundshem qe mund te keni, gezojuni hapesires qe fal Tirana e mundesive, integrohuni ne jeten sociale, kulturore, artistike, shoqeri civile… dhe pse jo dhe forume rinore politike. Angazhohuni ne sa me shume sfida dhe detyra, vetem e vetem me nje qellim te caktuar:
Te mos zhyteni asnjehere ne zonen tuaj te rehatise!
Me besoni ! Nuk eshte tani koha e saj. Eshte mbytese dhe hileqare. Sa e embel duket , aq dhe e dhimbshme do shfaqet pas disa vitesh.
Ne asnje moment mos hiqni dore nga endrrat tuaja! Mos u dorezoni dhe as mos lejoni asgje dhe askend ti injoroje, nenvleresoje apo percmoje ato! Cdo fitues ka qene njehere enderrimtar ! Madje madje, kini edhe frike prej tyre, sepse vetem ashtu nuk do te jeni asnjehere te qete me veten dhe perhere do te jeni ne nje faze permiresimi te vazhdueshem!
Sot nis endrra juaj…
Zyrtarisht, jeni studente te Fakultetit te Ekonomise! Per 3 vite ju do uleni ne ato banga ku me pare jane ulur dhe disa prej atyre qe me vone u bene pedagoge te shquar te ketij vendi, biznesmene te fuqishem, dekane, rektore, deputete, kryeministra e presidente.Por asnje nga keta, jam i sigurt, qe nuk ja ka dale mbane nese nuk do te kishte pasur besim te vetja! Mos prisni qe gjithmone te jene te tjeret qe do tju nxisin e perkrahin! Asnjeri pervec familjes nuk do e beje ! Dhe ne shumicen e rasteve, te tjeret do kenaqen nga deshtimi juaj por gjithsesi, cdo mengjes kur zgjoheni, forca juaj e brendshme duhet te jete ajo qe duhet t’ju shtyje per te ecur perpara, per tu bere versioni me i mire i vetes suaj!
Sot nis endrra juaj…
Dhe sfidat qe ju do keni, bashke edhe me mua pergjate ketij viti, do te jene te shumta.Por secila prej tyre ka per te gjetur rrugen e zgjidhjes, driten e tyre jeshile, nese secili prej jush me zgjat doren dhe bashke me stafin drejtues dhe akademik te Fakultetit te formojme nje ekip, nje skuader te bashkuar e te pathyeshme, qe gjithmone te gjendet ne ndihme njeri-tjetrit. Te formojme nje rreth, me rreze, sa te madhe, aq edhe te vogel, por ama te jete kudo e barabarte, per te gjithe e njejte !
Duke ju kerkuar falje qe e zgjata, dua ta mbyll dhe nje apel te fundit:
Mos shpresoni qe gjerat te behen me te lehta, shpresoni qe ju te beheni me te mire. Mos shpresoni per me pak probleme, shpresoni per me shume aftesi. Mos shpresoni per me pak sfida, shpresoni per me shume dituri qe ti zgjidhni ato
Zoti ju bekofte te gjitheve !
Suksese ! “
