Nga Elona CASLLI
Pashë çastin në festival kur shfaqej imazhi i Zani Çaushit. Nën tingujt e këngës Jon, shfaqej imazhi i Zani Çaushit dhe i njerëzve me armë. Shfaqej edhe portreti i Azem Hajdarit.
Imazhi i Zani Çaushit dhe portreti i Azem Hajdarit janë pashmangshmërisht dy ngjarje që provokojnë dhimbje tek shqiptarët dhe në kujtesën kolektive i bashkëngjiten opozitës dhe çfarë e bën tragjike këtë situatë është se një festival kënge reduktohet në një mesazh partiak.
Po të ishte ndryshe, imazhit të Çaushit dhe Hajdarit duhet t’i bashkëngjitej edhe ai i Edi Ramës, nën qeverisjen e të cilit kanë braktisur Shqipërinë plot 500.000 shqiptarë.
Shtoji kësaj panorame dhe ndërthurjen me ” Big Brother” dhe pamjet e një këshilltareje të Veliajt brenda dhe e quan me plot gojën Festivali i Rilindjes.
Post Scriptum- Të reduktosh një festival në një seksion partie, është tragjike.
