Nga Paulin Marku, anëtar i Këshillit Kombëtar të PD-së
Partia Demokratike u krijua nga levizja studentore ,masa e gjërë e njerzëve të thjeshtë e punëtorë ,familje të dhunuara nga regjimi monist,të rinj e të reja,qytetarë të Tiranës dhe gjithë Shqipërisë,intelektual të njohur e të zotë që lanë rehatinë personale dhe iu bashkuan masave të gjëra popullore. Themelimi i kësaj lëvizje u bë për ato kushte që i kishin munguar shoqërisë shqiptare për 45-vite,si besimi në zot,liria e shprehjes dhe mendimit të lirë ,ekonomia e lirë e tregut,kthimin e pronave ,pluralizmin politik,integrimin euroatantik. Vitet e pluralizmit kanë nxjerrë në pah një fenomen interesant në gjirin e Partisë Demokratike.
Shumë anëtarë me peshë të kësaj partie, të cilët ndër vite janë larguar bujshëm nga kjo parti, ku një pjesë janë rikthyer sërish në shtëpinë e madhe blu sipas situatave ,por një pjesë kanë mbetur të larguar nga historia e viteve. Historia e largimeve nga Partia Demokratike fillon që herët, pikërisht në vjeshtë të vitit 1992. Në këtë periudhe PD-së iu shkëput një grup jo i vogël anëtarësh, të cilët u cilësuan si grupi i mocionistëve. Në këtë grup bënin pjesë figurat e njohura të kohës, Arben Imami, Neritan Ceka, Gramoz Pashko, Teodor Keko, Arben Demeti, Preç Zogaj e Perikli Teta etj, ku një pjesë e të cilëve krijuan Partinë Aleanca Demokratike.
Vetëm pak vite më vonë nga Partia Demokratike vendosin të largohen dy figura të tjera të rëndësishme, si Genc Ruli e Dashamir Shehi, Azem Hajdari i cili u rikthye . Por në vitin 1999 ndodh rrjedhja e dytë e rëndësishme nga PD-ja. Këtë vit nga PD-ja vendosin të largohen anëtarët e Lëvizjes Reformatore brenda partisë, lëvizje kjo që u drejtua nga Genc Pollo. Kështu, nga PD-ju u larguan Genc Pollo, Tritan Shehu, Ferdinand Xhaferaj, Nard Ndoka, Jak Ndokaj, Leonard Demi, të cilët krijuan Partinë Demokrate të Re.
Edhe ky grup e arsyetoi largimin me mungesën e konkurrencës së ndershme brenda partisë. Largimet e Meksit,Koplikut, Ngjelës,Bojaxhiut,Topit,Spahiut e partiçka të tjera me shumicë,lëvizjet e PDK sa në njërin krahë apo tjetrin,Aleanca Demokristiane me Z.Bushatin. Levizjet e fundit me Bindjen Demokratike të Patozit,Lëvizja për ndryshim e Topallit,Lëvizja Demokratike e Murrizit,kalimi te Nisma e Hajdarit. Deri kur do vazhdojë kjo përçarje e forcës së parë opozitare në vend,me përjashtime,largime, duke shpallur armiq e tradhëtarë brenda familjes së përbashkët politike. Kujt i shërben kjo situatë apo betejë historike ndër vite në Partinë Demokratike.
Kush janë stimuluesit apo nxitësit e këtyre largimeve në vite,cilat janë interesat e afërta dhe të largëta për këtë force politike. Demokratët e ndershëm dhe pa pushtet kanë mbeshtetur vazhdimisht Partinë Demokratike, pavarësisht interesave për pushtet të përfituesve nga Partia Demokratike.
Sot është koha dhe mundësia e vetme për bashkim ,pa shpallur armiq e tradhëtarë në familjen tonë përbashkët. Opozita është demokraci dhe vlerë demokratike.
