Mimoza REXHVELAJ
E nis ditën me një hesap të vogël për familje normale, jo vipa Global por njerëz të vendit normal.
Librat e shkollës një thes me lekë, duhani nuk asht shit, bagëtit nuk japim shumë, ndihmë ekonomike me mik, nuk firmos askund i ziu prind dhe ne presim se do bëhemi si gjithë Europa. Rilindim si kërpudhat pas shiut…
Ujë s’ka me orare e një herë në javë, shi bie balta nuk të shqitet nga këmba tash e deri në pranverë. Rrugët copë -copë flas për ato që kaloj unë se për disa tapet i kuq shtrohet.
Drita s’ka gjysmën e kohës jemi në errësirë por ama faturimi vjen i përpikët datë më datë dhe i fryrë. Si brumi në magje topolak. Më duket se asht ba muji gjysmak sa shpejt vjen fatura e dytë pa pagu të parën. Diçka nuk shkon me xhepin tim më duket, ju rrini se jeni mirë.
Ky fillim viti asht makthi i shqiptarëve. Ato që kanë studenta e din mirë, shtëpi me qera, abone udhtimi, libra shkolle, fatura studimi tra la la e bla bla bla, ato që kanë dy apo tre nxënës po iu ikën truri skic… mjete, çanta, libra, si në Amerikë, rroba, luks si Somali… nuk baj paragjykim thjeshtë trishtim asht trishtim…
Mjerim veç mjerim prodhon ky vend i mbjellur me krim, trishtim..