Gazeta kulturore franceze, “Comoedia”, ka botuar, të enjten e 17 tetorit 1912, në ballinë, një rrëfim të veçantë për aktorin e famshëm me origjinë shqiptare, Z. Aleksandër Moisiun, të cilin Aurenc Bebja, nëpërmjet blogut të tij “Dars (Klos), Mat – Albania”, e ka sjellë në vijim për publikun shqiptar :
“Ah ! Zonjat !
Parizianët e njohin Alexandër Moisiun. Është ai që, në pantomimin e tij oriental, të prezantuar nga Z. Reinhardt, luante, tregtarin poetik të qilimave, për të cilin të gjitha gratë e haremit bien në dashuri.
Por duket se edhe në jetën e përditshme Z. Moisi nuk është më pak i lumtur sesa në “Sumurun”. Berlinezet e të gjitha moshave janë të çmendura për të.
Javën e kaluar, artisti i ri mbajti, në një sallë të veçantë, një seancë recitimi ; kishte një turmë dhe britma entuziazmi. Në momentin kur u përul për të falenderuar publikun, një grup femrash u ngjit në skenë dhe u nxitua në drejtim të aktorit ; se cila t’i prekte më parë dorën, krahun apo faqet ; ato që nuk mundën ta përqafonin, kënaqeshin vetëm duke e prekur ; ato që nuk mundën të afroheshin, shtypnin brinjët e atyre që i besdisnin. Situata u bë aq serioze saqë Z. Moisi, të cilit po i merrej fryma, iu desht të kërkonte ndihmë. U desh ndërhyrja e policisë për të shpëtuar Z. Moisi, i cili mund të ndihet i lodhur për një kohë të gjatë nga zonjat.”
