Me 30 dhjetor 1940 ne moshen 69 vjeç mbylli syte perjete At Gjergj Fishta.
Ne te gjalle te tij e ç’do dite vepra e Fishtes na ka bere krenar jo vetem ne trojet tona por ne çdo cep te kontinetit e me gjere.
Ai ishte prift françeskan katolik ne fe por ngeli kolos i te gjitheve per Atdhe.
Perkufizimin ja dha vetvetes edhe ne shtratin e vdekjes”Po vdes i kenaqun se punova per fe,Atdhe e per provincen tone…”.
Sot kur shteti e qeveria bejne lloj lloj festash me shpenzime marramendese duke sponsorizuar kengetare e drogaxhi askush nuk kujtohet te nderoje Fishten burrin e madh qe paqetoj relixhionet dhe zerin e kombit e ngriti deri ne Washington.
“Harrojne”te nderojne anetarin e 7 Akademive te Europes e poetin me prodhimtar ne glob pas Nekrazovit.
Fishta ne na mbushi me lavdi por ne nuk mundemi ti riparojme nje shtepi teksa po riparohen bunkieret e shtepite e pergjimit te diktatures.
Kjo eshte e pafalshme dhe duhet te na beje te skuqemi nese na ka ngelur pak damare gjaku shqiptar.
Fishta nuk ka nevoje per nderimin tone formal, por ne dhe brezat qe vijne kemi nevoje te lutemi perhere ne ate rrenoje ku lindi ky burre i nalte i Kombit.
