Kushtuar artistit dhe politikanit, Azgan Dardan Haklaj.
Nga Agim BAJRAMI, Durrës
Sa herë urdhër mer nga toka
Ta kthesh vallen në bajrak
Unë kam parë se shqiponjat
Zën e xhelozohen pak.
Dhe pse janë krijesa ere
Mbrapa teje vin` në shesh
Vallja jote trill pranvere
Prille lulesh mbjell mes nesh.
Shputë e këmbës zgjon baladat
Maj e gishtit çel një gur
Historia shfleton datat
Dhe ngjit veten në flamur.
Brënda saj dhe vallja jote
Gjysma fllad e gjysma erë
Dashuri në kohra shqote
Shpirt azgan nën shtatë ylberë.
Vetëm diellit ja shkel synë
Herë mbi skenë e herë mbi letër
Liliputët, shkojnë e vijnë
Por artistët janë gjë tjetër.
Kohrat zgjojnë me tupana
Dhe vetveten kthejnë në mite
Kush thotë s’ka “Valbonë” Tirana
Është gabim sot e kësaj dite.
Ajo rrjedh prej krojesh mali
Lumë prej ëndrrash e prej loti
Që nga sytë e këtij djali
Gjer atje ku shqip flet Zoti.
Sa herë urdhër merr nga toka
Ta kthesh vallen në tufan
Unë kam parë se dhe shqiponjat
Marrin krahë nga ty Azgan.
