Biertan është një fshat në Rumani, ku ndodhet një kishë, për të cilën keni mundur të dëgjoni se ishte si një burg i pazakontë dhe UNESCO e ka vendosur këtë ndërtesë si një lokacion të trashëgimisë botërore.
Historia e këtij vendi është regjistruar që nga shekulli 13, kur atje jetonin rreth 5,000 njerëz, që është tre herë më shumë se sot. Banorët që qëndruan në këtë fshat ende respektojnë mënyrën e vjetër të jetës, kështu që shkëmbimet e mallrave në shesh janë jeta e përditshme në Biertan.
Kisha e fortifikuar e shekullit 15 ka një dhomë të vogël, të errët, e cila sot është një muze për t’u vizituar, jo aq shumë për shkak të asaj që do të shihni në atë dhomë, por për shkak të historisë.
Tavani i ulët dhe mure të trasha me vetëm një tavolinë, karrige, dollap dhe një shtrat, dhe aty do të gjeni dy kukulla me madhësi njerëzore.
Nuk duket aspak joshëse, por kur dëgjoni që kjo dhomë u quajt “burg martesor”, në të cilin për tre shekuj ata që donin të divorcoheshin mund të ishin bërë më interesantë.
Kurdo që një çift dëshironte të divorcohej, një peshkop lokal do t’i burgoste ata për gjashtë javë në përpjekje për të zgjidhur problemet e tyre pasi të njoftonin se donin një divorc. Të dhënat tregojnë se ky “burg martesor” ishte shumë efektiv, pasi për 300 vjet u regjistrua vetëm një divorc.
Kisha nuk dukej e favorshme për divorcin, kështu që ajo bëri të pamundurën për të parandaluar prishjen e bashkësisë së familjes, pasi ndërhynte në të gjitha aspektet e tjera të jetës së fshatarëve në atë kohë. Divorci lejohet vetëm në raste të veçanta, për shembull, në rast mashtrimi nga një prej bashkëshortëve.
Edhe atëherë, kishte një lloj alimentimi, pasi që burrat duhej të mbështetnin gratë dhe fëmijët pas ndarjes, duke u dhënë atyre gjysmën e të ardhurave. Por nëse një burrë do të martohej për herë të dytë dhe përsëri do të divorcohej, gruaja tjetër nuk do të kishte të drejtë për asgjë, transmeton KosovaPress.
Është e mundur të ngjitesh në majën e kishës, lartësia e së cilës është rreth 11 metra, me pamje nga fshati, kodrat dhe vreshtat. Edhe pse vreshtaria nuk është më aq e përhapur, vizitorët e fshatit kanë mundësinë të vizitojnë bodrumet e verës dhe të dëgjojnë histori të kohës kur ishin të mbushur me verë.
